به گزارش جهان، امین نور خدایی در آخرین نوشته از وبلاگ نور، حدیثی را ا امام صادق در مورد عسل آورده است:

امام صادق علیه السّلام به مسعدة بن صدقه درباره این آیه که «وَ أَوْحى‏ رَبُّكَ إِلَى النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیُوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ‏ ثُمَّ كُلی‏ مِنْ كُلِّ الثَّمَراتِ فَاسْلُكی‏ سُبُلَ رَبِّكِ ذُلُلاً یَخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ فیهِ شِفاءٌ لِلنَّاس إِنَّ فِی ذلِكَ لَآیَةً لِقَوْمٍ یَتَفَكَّرُونَ‏  « و پروردگار تو به زنبور عسل وحى كرد كه از بعضی كوه ها و از برخى درختان و از آنچه به عنوان داربست استفاده مى‏كنند، خانه‏هایى براى خود درست كن،سپس از همه میوه‏ها بخور، و راه هاى پروردگارت را فرمانبردارانه، طی کن. [آنگاه‏] از درون [شكم‏] آن، آشامیدنى كه به رنگهاى گوناگون است بیرون مى‏آید.

 که در آن، براى مردم درمان و شفاء است‏ که همانا در این کار براى مردمى كه تفكر مى‏كنند نشانه [قدرت الهى‏] است.  نحل :  68» فرمودند : مراد از زنبور عسل ائمه هستند که خداوند به ایشان امر کرده است که برای(علم خود) خود شیعیانی(حاملانی) بگیرید مِنَ الْجِبالِ یعنی از عرب و مِنَ الشَّجَرِ یعنی غیر عرب و از بردگان آزاد شده‏ وَ مِمَّا یَعْرِشُونَ‏ یعنی اولاد و برده‏هائى كه آزاد نشده‏اند اما دوستدار خدا و رسول و ائمه باشند...

 و شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ آشامیدنى كه به رنگهاى گوناگون است، انواع علم است كه ائمه به شیعیان خود مى‏آموزند كه‏ فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ‏ یعنى در آن علم شفا براى مردم است كه منظور از ناس شیعیان هستند دیگران خدا مى‏داند چه هستند.

 اگر آن طور كه مردم خیال می كنند آنچه که حقیقتا شفا می دهد منظور همان عسلى باشد كه مردم می خورند باید هر بیمار و مریضی که از آن مى‏خورد فورا شفا پیدا می کرد چون خداوند می فرماید: فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ در آن، براى مردم درمان و شفاء است و‏ هرگز خدا وعده خلاف نمى‏دهد.

 بلكه شفا در علم قرآن است بدلیل این آیه‏ وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِینَ‏ « و ما آنچه را براى مؤمنان مایه درمان و رحمت است از قرآن نازل مى‏كنیم‏  اسراء : 82» پس قرآن شفا و رحمت است براى اهلش بدون شك و تردید و اهل قرآن ائمه هدى هستند كه در این آیه خداوند درباره ما فرموده است : ثُمَّ أَوْرَثْنَا الْكِتابَ الَّذِینَ اصْطَفَیْنا مِنْ عِبادِنا سپس این كتاب را به آن بندگان خود كه برگزیده بودیم، به میراث دادیم فاطر : 42.

 بحار الأنوار (ط - بیروت) ؛ ج‏24 ؛ ص112

 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: